Συζητώντας αυτές τις ημέρες, με φίλους πολιτικούς μηχανικούς, μου έλεγαν ότι πράγματι υπάρχει μεγάλη κρίση στο επάγγελμα, παρ’ όλα αυτά κάπως τα καταφέρνουν: «μια άδεια, κάποιες ρυθμίσεις ημιυπαιθριων όπου είναι απαραίτητη η υπογραφή τους, όλο και κάτι γίνεται». Αυτή ακριβώς είναι η διαφορά ενός μηχανικού άλλης ειδικότητας από τους μηχανικούς (και επιστήμονες) ΤΠΕ (Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών), ότι η Πολιτεία έχει κρίνει ότι η επιστημονική τους γνώση είναι απαραίτητη για την εξασφάλιση κάποιων πραγμάτων, με συνέπεια η υπογραφή τους να έχει αξία.
Οι πολιτικοί μηχανικοί (για παράδειγμα) μπορούν να ασκήσουν ελεύθερο επάγγελμα, χωρίς να χρειαστεί να συστήσουν εταιρίες και να ανταγωνιστούν με τους ίδιους όρους με άτομα χωρίς τη δική τους επιστημονική γνώση. Από την άλλη οι επιστήμονες ΤΠΕ αποκλείονται από το ελεύθερο επάγγελμα ή μάλλον δεν έχουν κανένα κίνητρο να το ασκήσουν. Οι δρόμοι τους είναι ή η εξαρτημένη εργασία ή το «επιχειρείν», όλα με την ίδια αφετηρία με οποιονδήποτε άλλο. Η επιστημονική τους γνώση δεν είναι απαραίτητη στην Ελλάδα, πουθενά.
Προφανώς, πολλοί θα επιχειρηματολογήσουν ότι γίνεται με τους γιατρούς, τους δικηγόρους, τους μηχανικούς είναι απλά μια «περιχαράκωση» επαγγελμάτων. Όμως δεν είναι έτσι. Θα δεχτούμε (δεν εξετάσουμε την πιθανή αναγκαιότητα τους) ότι τα προνόμια των συμβολαιογράφων (π.χ. αριθμητικός περιορισμός ανά περιφέρεια, προκαθορισμένες αμοιβές» είναι ο ορισμός του κλειστού επαγγέλματος που αποτρέπει άτομα με το ίδιο επιστημονικό υπόβαθρο να τους ανταγωνιστούν, η περίπτωση των μηχανικών ή των γιατρών είναι πολύ διαφορετική. Το συμφέρον της κοινωνίας επιβάλλει για συγκεκριμένες εργασίες για σοβαρούς λόγους (π.χ. ασφάλειας, υγείας) ορισμένες δραστηριότητες να εξασκούνται από άτομα με ελάχιστα επιστημονικά προσόντα.
Η Πληροφορική και οι Επικοινωνίες είναι μια ξεχωριστή επιστήμη, δεν είναι μόνο εμπειρική γνώση. Η μέριμνα για ασφαλή, λειτουργικά έργα ΤΠΕ πρέπει να είναι μέριμνα της Πολιτείας. Το πρώτο βήμα για την εξασφάλιση όλων μας είναι να χρησιμοποιούνται οι σχετικοί επιστήμονες στο σχεδιασμό, την κατασκευή, την παραλαβή, τη λειτουργία αυτών των έργων. Με την ευθύνη της υπογραφής τους.
Αργά ή γρήγορα, ο φαύλος κύκλος της απαξίωσης των επιστημόνων ΤΠΕ και της πορείας στις ΤΠΕ με μόνη πυξίδα την «εμπειρική» γνώση, πρέπει να σταματήσει, την πληρώσαμε ήδη, όλοι, πολύ ακριβά. Οι επιστήμονες ΤΠΕ, όλοι μαζί, πρέπει να το επιβάλλουν.
Είχα γράψει κάποιες αντίστοιχες σκέψεις για το θέμα: Whither Software Engineering.
ΑπάντησηΔιαγραφή