Public Domain και Public Relationships

Το αρθράκι αυτό δημοσιεύτηκε στο τεύχος 17 του Ελληνικού Linux Format τον Σεπτέμβριο/Οκτώβριο του 2007


Οι χρήστες του Linux διαθέτουν δύο βασικά χαρακτηριστικά, αγαπάνε πολύ το ΕΛΛΑΚ και όλη την ιδεολογία που το συνοδεύει και θέλουνε να φέρουν και άλλο κόσμο σε αυτό. Από τεχνικής απόψεως τα πλεονεκτήματα που συνοδεύουν το ΕΛΛΑΚ, τουλάχιστον σε αυτό το περιοδικό, έχουν αναλυθεί εκτεταμένα και δεν νομίζω ότι χρειάζεται να τα αναφέρω. Αυτό όμως που με προβληματίζει είναι η εικόνα που δίνουμε για το ΕΛΛΑΚ, όταν μιλάμε σε λιγότερο σχετικούς χρήστες. Έχω παραβρεθεί σε αρκετές σχετικές ημερίδες και νομίζω ότι αυτό που τελικά εμποδίζει την περαιτέρω διάδοση του, δεν είναι σε καμία περίπτωση η αδυναμία του να ανταγωνιτεί το εμπορικό – κλειστό λογισμικό σε επίπεδο ποιότητας ή ευκολίας, αλλά ότι αδυνατούμε να πείσουμε τους απλούς χρήστες για τα οφέλη που μπορούν να αποκομίσουν. Είμαι σχεδόν βέβαιος, ότι όταν δαιμονοποιούμε την οποιαδήποτε πολυεθνική εταιρία (άσχετα αν έχει καταδικαστεί για μονοπωλιακή συμπεριφορά) και προτάσσουμε επιχειρήματα ιδεολογικής καθαρότητας του ΕΛΛΑΚ, αντί να κερδίζουμε κόσμο τελικά τον χάνουμε. Μήπως όταν εστιαζόμαστε μόνο σε θέματα τεχνολογίας, αντί για τη φιλικότητα προς το χρήστη που έχει το ΕΛΛΑΚ σήμερα, παίζουμε το παιχνίδι της εν λόγω εταιρίας που θέλει να κρατήσει το Linux σε μονοψήφιο ποσοστό διάδοσης; Τελικά, μήπως ήρθε η ώρα να επιλέξουμε προσεκτικά τα επιχειρήματά μας, αλλά και τον τρόπο με τα οποία τα αναπτύσσουμε όταν απευθυνόμαστε σε ανθρώπους που δεν είναι κατ’ ανάγκη μπαρουτοκαπνισμένοι προγραμματιστές;