Από το άρθρο του Γιώργου Πουλιόπουλου στο Βήμα της Κυριακής (24/12/2011)
Την προηγούμενη εβδομάδα ο συγγραφέας κ. Χρήστος Χωμενίδης μπήκε σε μια λίστα που περιλαμβάνει ως τώρα τα ονόματα της ηθοποιού Νάταλι Πόρτμαν, του ράπερ Εμινεμ, της τραγουδίστριας και ηθοποιού Μάιλι Σάιρους και πολλών άλλων, η οποία αναφέρεται στους διάσημους τους οποίους το Internet έχει «πεθάνει» πριν την ώρα τους. Την ίδια στιγμή, στα καθ' ημάς, η γραμμή Safeline, η οποία λειτουργεί ως διαμεσολαβητής ανάμεσα στον πολίτη που θεωρεί ότι θίγεται από διαδικτυακό περιεχόμενο και στη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, μέσα στο 2010 δέχθηκε 4.204 επιβεβαιωμένες καταγγελίες, ενώ και για τη χρονιά που τελειώνει οι αριθμοί αναμένονται με ανάλογη αύξηση.
«Από αυτές το 25% αφορά ρατσιστικές επιθέσεις μέσω Διαδικτύου και το 10% ζητήματα συκοφαντικού περιεχομένου» επισημαίνει η κυρία Μελτίνη Χριστοδουλάκη, υπεύθυνη Επικοινωνίας της Safeline. «Σημειωτέον ότι ο συνολικός αριθμός καταγγελιών το 2009 ήταν 1.778 και 715 το 2008. Δείγμα ότι φαινόμενα που κάποτε απλώς τα περιγράφαμε εμείς είναι κομμάτι της καθημερινότητας πολλών συνανθρώπων μας. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις ανθρώπων, ειδικά στην επαρχία, οι οποίοι καταγγέλλουν αναρτήσεις που τους προσβάλλουν επαγγελματικά ή ακόμη και προσωπικά» συμπληρώνει.
«Ανεξάρτητα από την ταχύτητα με την οποία μπορεί να μεταδοθεί μια πληροφορία στο Διαδίκτυο, στη συγκεκριμένη περίπτωση (σ.σ.: την υπόθεση Χωμενίδη) η βασική ευθύνη ανήκει στις μεγάλες ιστοσελίδες που αναπαρήγαγαν την είδηση» λέει ο κ. Βασίλης Βλάχος, καθηγητής Εφαρμογών στο ΤΕΙ Πληροφορικής της Λάρισας. «Θεωρώ ότι τουλάχιστον όσον αφορά την Ελλάδα είμαστε ακόμη σε αρχική φάση του φαινομένου, τόσο όσον αφορά την ποσότητα όσο και την τεχνογνωσία που χρησιμοποιούν όσοι κάνουν τέτοιου είδους ενέργειες . Ηδη σε κοινότητες του Διαδικτύου υπάρχουν προς πώληση πλαστοί – με την έννοια του ότι δεν ανήκουν σε συγκεκριμένα πρόσωπα – λογαριασμοί σε σελίδες κοινωνικής δικτύωσης. Mε μερικά δολάρια μπορεί να αποκτήσει κανείς 1.000 φίλους στο Facebook ή ισάριθμους followers στο Twitter και να προωθεί μέσω αυτών υλικό προκειμένου να δυσφημήσει, να διασπείρει φήμες ή να αποκτήσει οικονομικό όφελος» παρατηρεί ο κ. Βλάχος.
Υπενθυμίζει τις προσπάθειες δυσφήμησης, κυρίως μέσω Twitter, του τότε υποψηφίου προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα από ομάδες προσκείμενες στους Ρεπουμπλικανικούς. «Οσο η πρόσβαση στο Internet γίνεται ευρύτερη, τόσο το φαινόμενο στη χώρα μας θα εξαπλώνεται. Ας μην ξεχνάμε ότι στο Διαδίκτυο η δημιουργία μιας πολύ όμορφης και φαινομενικά αξιόπιστης ιστοσελίδας είναι απλή και ουσιαστικά μηδαμινού κόστους υπόθεση. Κάτι που εδικά τα μεγαλύτερης ηλικίας άτομα αγνοούν».
«Οσο γρήγορη ήταν η μετάδοση της φήμης, άλλο τόσο γρήγορη ήταν και η διάψευσή της. Αν κάτι τέτοιο είχε γραφτεί σε μια εφημερίδα, θα έπρεπε να περιμένουμε 24 ώρες για να αποκατασταθεί η πραγματικότητα» λέει από την πλευρά του ο συγγραφέας κ. Αρης Σφακιανάκης. «Αυτό βέβαια δεν είναι από μόνο του αρκετό. Αν, π.χ., υπάρχει κάποιο συκοφαντικό μήνυμα εναντίον μου, ότι εξαπατώ τον συνεταίρο μου, και αυτό εξαπλωθεί στο Διαδίκτυο, μια απλή διάψευση, ακόμη και μια δικαστική δικαίωση, δεν μπορεί να με σώσει όσο το προηγούμενο μήνυμα βρίσκεται ακόμη στον Παγκόσμιο Ιστό» τονίζει ο συγγραφέας. Ο ίδιος πάντως διατηρεί ενεργή τη σελίδα του στο Facebook «προκειμένου να διατηρώ επαφή με ανθρώπους που πιθανόν έχουν διαβάσει ένα βιβλίο μου. Φροντίζω βέβαια να απομακρύνω ό,τι θεωρώ συκοφαντικό ή υβριστικό».
Στις ΗΠΑ, όπου ο πρώτος ευρέως διαδεδομένος διαδικτυακός «θάνατος» σημειώθηκε πριν από έντεκα χρόνια και αφορούσε υποτιθέμενο τροχαίο δυστύχημα με θύμα τον ράπερ Εμινεμ και όπου η ανάρτηση συκοφαντικών ψευδών ειδήσεων ή φημών είναι καθημερινό φαινόμενο, οι επώνυμοι έχουν ολόκληρα επιτελεία που ασχολούνται ακριβώς με τη διαδικτυακή εικόνα τους. «Μια μέθοδος προστασίας είναι ο επώνυμος να βρίσκεται ο ίδιος επισήμως ενεργός στο Διαδίκτυο και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ετσι μπορεί να ελέγχει άμεσα και να διαψεύδει αν χρειαστεί το τι γράφεται γι' αυτόν. Και βέβαια υπάρχουν εταιρείες που ασχολούνται με το να αναρτούν θετικές ειδήσεις για κάποιον πελάτη τους ώστε να υποβαθμίσουν τις αντίστοιχες αρνητικές στις μηχανές αναζήτησης» τονίζει ο κ. Βλάχος.
Πάντως το μόνο σίγουρο είναι ότι, είτε είσαι επώνυμος είτε απλός πολίτης, η αποχή από το Διαδίκτυο δεν είναι λύση, ή μάλλον είναι λύση στρουθοκαμήλου. «Ως πρόσφατα δεν είχα λογαριασμό στο Facebook, ακριβώς για να αποφύγω την έκθεση. Ενα βράδυ είχα βρεθεί σε ένα πάρτι. Την επομένη δέχθηκα κλήσεις και μηνύματα στο κινητό μου τηλέφωνο που σχολίαζαν μια φωτογραφία μου που είχε κυκλοφορήσει με το όνομά μου στο Facebook» λέει ο «Κώστας». «Από τότε αποφάσισα να αποκτήσω λογαριασμό στο Facebook μόνο και μόνο για να μπορώ σε κάποιον βαθμό να ελέγξω αν ειπωθεί κάτι για μένα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου