Τις πταίει;

Το αρθράκι αυτό δημοσιεύτηκε στο τεύχος 22 του Ελληνικού Linux Format τον Μάιο/Ιούνιο του 2008

 

Αυτές τις μέρες συζητούσα με καλούς φίλους που κατέχουν σημαντικές θέσεις σε μηχανογραφικά τμήματα πολύ γνωστών και μεγάλων εταιριών. Το αντικείμενο δεν ήταν άλλο από το γνωστό και διαχρονικό θέμα Windows ή Linux. Το συμπέρασμα που γρήγορα προέκυψε, είναι ότι η επιλογή του λογισμικού ενός μεγάλου οργανισμού δεν έχει καμία σχέση ή για να είμαι ακριβής έχει μικρή σχέση με την ποιότητα του λογισμικού ή το συνολικό κόστος του. Κριτήρια που αφορούν τις επιδόσεις ενός συστήματος ή άλλα τεχνικά χαρακτηριστικά δεν αποτελούν ούτε ικανή, ούτε αναγκαία συνθήκη για να προταθεί ένα λειτουργικό σύστημα ή μια εφαρμογή στη θέση μιας άλλης. Αυτό που πραγματικά μετράει είναι η αποτελεσματική διαχείριση των ευθυνών. Ο κάθε επαγγελματίας που βάζει την υπογραφή του και δεσμεύει την εταιρία του για αρκετά χρόνια με την αγορά συνήθως δαπανηρού λογισμικού, θέλει πρωτίστως να εξασφαλίσει τον εαυτό του, αν και όταν προκύψουν προβλήματα. Όπως όλοι ξέρουμε κάποια στιγμή τα περισσότερα συστήματα θα εμφανίσουν αστοχίες, που πιθανόν να απαιτήσουν κάποιο χρόνο για την αντιμετώπιση τους. Το κρίσιμο χρονικό διάστημα που το μηχανογραφικό κέντρο μιας εταιρίας θα είναι κλειστό και θα χάνονται πολλά λεφτά, το αμείλικτο ερώτημα που θα τεθεί άμεσα από τη διοίκηση είναι:”Ποίος φταίει και τι κάνουμε για να το διορθώσουμε;”. Δυστυχώς μέχρι η Red Hat, η Novell ή η Canonical να μπορέσουν να αποκτήσουν κύρος και αναγνωρισιμότητα που θα ξεφεύγει από τα στενά όρια του χώρου της πληροφορικής, η μόνη σωστή απάντηση είναι “Κάτι έπαθαν το Windows, έχουμε εδώ τη Microsoft και το κοιτάει”.